#Five

'You're The One That I Want'

Złość- to ona przychodzi w najmniej oczekiwanym momencie naszego życia. TO ona w afekcie prowadzi nas do czynów których tak naprawdę nie chcemy. Wypala nam resztki godności, odbiera honor. To są te emocje które  chcą nami w jak największym stopniu zawładnąć popchnąć nas w kierunku gorącego, parnego piekła, by razem z diabłem tworzyć harce radości. Złość czasami to dobra siostra ambicji, nieraz ktoś chce nas poniżyć, ogłupić my wpadamy w szał, dostajemy białej gorączki nie możemy nad sobą zapanować, w afekcie obiecujemy sobie, że nie zostawimy tego. Złość więc czasami jest motorem napędowym ku naszemu lepszemu życiu.

-Kim jest ta ruda dziewczyna? – pytasz z zaciekawieniem, bo to pytanie non stop huczy w Twojej głowie, bo nigdy nie pomyślałabyś, że Piotrek jest zdolny do czegoś takiego. Nie myślałaś, że co noc sypia z inną laską, co noc mizia się z kolejną. Nie chcesz, a wręcz boisz się, aby takie ręce Cię dotykały, dłonie które dotykały milion dziewczyn,  a boisz się chyba tego, że nie sprostasz, że znów będziesz tą mała zahukaną dziewczynką z domu dziecka. Dziewczynką krzywdzoną, dziewczynkę bez duszy, dziewczynkę z samym ciałem.

-Która ?- Twój ostry wzrok uświadamia chłopakowi, że nie odpuścisz i musisz, a dokładniej chcesz poznać odpowiedź na to pytanie- Ta Ruda, to taka sobie tam znajoma – mówi

- I każdej znajomej patrzysz się w cycki i trzymasz za rękę- z tymi słowami i swoja dłoń wyrywasz z uścisku chłopaka

-Nie, nie każdej, nie znasz przeszłości więc nie osądzaj- podnosi głos, a Ty odwracasz się pochłonięta złością, lecz po raz kolejny tego wieczora chłopak łapie Cię za ramiona- Ale Ci ją opowiem – dodaje z widoczną, a dokładniej słyszalną skruchą w głosie. – Kiedy rozstałem się z moją już teraz byłą narzeczoną, to miałem chwile zwątpienia, nic mnie nie cieszyło tak jak powinno mnie cieszyć, po treningach czy meczach lądowałem w knajpach co noc lądując w łóżku z inną dziewczyną, ona była jedną z nich, myślała, że wyjdzie miedzy nami coś więcej, a ja jej nie mogę niczego zaoferować, złapała mnie za rękę więc nie wiedziałem co mam zrobić, a że bałem się jej wzroku, bałem się, że zrobię coś wbrew sobie, to patrzyłem tam gdzie faceci non stop się patrzą. – kończy z tym swoim rozbrajającym uśmiechem na twarzy.

-A co jeśli mną też się tak szybko znudzisz? Zabawisz i zostawisz ?

-Za długo codziennie gościsz w mojej głowie bym tak łatwo pozwolił Ci odejść-  mówi

- Ale ja też mam przeszłość, okropną przeszłość- mówisz już szeptem.

-Teraz jesteś moja, więc poradzę sobie z tym jakość – tym razem to Ty dostajesz wielkiego kopa odwagi wspinasz się na palce i całujesz środkowego namiętnie w usta. Jego dłonie znajduję się na Twoich ramionach zaraz zataczają wielkie koła na plecach by w końcu mógł docisnąć Cię do swojego wielkiego ciała, jakby z obawą, że zaraz odwrócisz się i oddalisz się z zasięgu wzroku.

-Jutro mam mecz, bardzo ważny mecz, bo pierwszy tutaj, ale pewnie trener i tak mnie nie wystawi do żadnej z piątek – mówisz z żalem –Przyjdziesz ?

-Oczywiście, że tak. Jakbym mógł przepuścić mecz mojej gwiazdy. Wyciągnę Kosę i przyjdę – dodaje ze stanowczością w głosie

- Bo widzisz właściwie mam coś dla Ciebie – mówisz otwierając torbę. Wyciągasz z niej tą nieszczęsną koszulkę i wręczasz chłopakowi.

- Co ona taka duża, przecież nie jesteś tak przypakowana- za te słowa dostaje cios z Twojej drobnej piąstki w ramie. Cała drogę do Twojego mieszkania przeżywa, że masz stanowczo za dużo siły jak na tą drobną kobietę. Rozstajecie się już po chwili, non stop to przedłużając, bo żadne z Was nie chce odejść pierwsze, jednak musisz w końcu to zrobić, by rano na rozruchu być w świetnej formie, by pokazać się jeszcze raz trenerowi by wzbudzić w samej sobie nadzieję, że zagrasz. Po kolejnym długim i namiętnym pocałunku postanawiacie się rozejść. Wchodzisz ślamazarnie po schodach, przekręcasz zamek w drzwiach, rzucasz torbę w kąt pokoju idziesz do sypialni i tak bezpretensjonalnie rzucasz się z rozpostartymi ramionami na materac łóżka który lekko się zapada pod wpływem nagłego ciężaru. Budzisz się rano, a Twoja głowa dziwnie pulsuje, boli Cie chociaż dzień wcześniej nie zaznałaś w ustach nawet kropli alkoholu. To emocje rozsadzają Ci blond czuprynę. Patrzysz na zegarek, masz jeszcze całkiem sporo czasu przed treningiem. Idziesz do sąsiadki na górę.

-Dzień dobry Panie Stasiu, jak tam dzionek mija.? Jak to dawno żeśmy się nie widzieli –mówisz z uśmiechem na ustach. Ściągasz buty jeden o drugi i ustawiasz je stopą tak aby jako tak prosto stały.

-No tyle to już minęło, chyba z 20 godzin. – mówi, co kwitujesz znów śmiechem. Sama dziwisz się sobie, że tak bardzo przywiązałaś się do tego starszego małżeństwa.

-A Pani Balbinkę to gdzie wcięło ?– pytasz

- Poleciała gdzieś na ploty jak to ona, bo przecież ją najbardziej interesuje która to tam się puściła w klatce obok, o której Heniek pijany wrócił. – wybuchasz śmiechem

-No tak – kiwasz lekko głową na potwierdzenie-  Pamięta Pan o dzisiejszym meczu, prawda?

-No jakbym mógł zapomnieć. – twierdzi

-Kamień z serca normalnie. Wie Pan, boję się strasznie, że nie zagram dziś, a chłopaki mają przyjechać też z Krakowa, a mnie nie będzie na tafli – mówisz ze szczerością

-Będziesz Lenka, uwierz w siebie bo jesteś najlepsza – poklepywanie po chudym ramieniu dodaje Ci chwilowej otuchy, chwytasz zielone jabłko ze stołu i machinalnie się w niego wgryzasz, jednym okiem patrzysz na zegarek znajdujący się na kuchennym okapie zegarek i widząc godzinę która właśnie wybija zrywasz się z dębowego krzesła w pośpiechu zakładasz buty i wybiegasz z mieszkania.  Dobrze, że przed wyjściem naszykowałaś torbę na rozruch łapiesz ją i po raz kolejny dzisiejszego dnia biegniesz na trening. 

Wpadasz przebrana lód i czujesz się znów lekka i wolna. Z stoickim spokojem odpychasz się kolejno raz prawą, raz lewą nogą i nabierasz prędkości. Nogi Twoje tańczą, przeplatają się przez siebie. Kij idealnie natrafia na krążek i blokuje go. Doganiasz dziś swoją najszybszą napastniczkę i stoisz z nią oko w oko nie ustępujesz nie dziś. Bo właśnie dziś jest Twój dzień, dzień w którym Twoje marzenia wchodzą na wyższy etap.

Zrzucasz z siebie mokre od potu ubrania które tak mocno Cię krępują. Odpinasz czerwony zegarek z nadgarstka, zrywasz cienką czarną gumkę z włosów które natychmiast opadają na Twoje muskularne plecy i barki przylepiając się do nich. Wchodzisz pod prysznic, przekręcasz kurek i po upływie małej sekundy Twoje ciało zostaje oblane lodowatą wodą, dającą ukojenie Twoim obolałym i wykończonym mięśniom. Powieki zamykają się, przygryzasz lekko usta.  Odpoczywasz. Nie wiesz ile tak stoisz. Po kilku dobrych minutach wyłaniasz się z miejsca odrodzenia ciała i udajesz się w kierunku sypialni by spakować się na dzisiejszy mecz. Minuty upływają szybko, stresujesz się przeokropnie, bo nie wiesz co Cię czeka.  Stoisz w szatni nerwowo stąpając z łyżwy na łyżwę, dłonie pocą Ci się przeokropnie. Nie widziałaś się dziś z Piotrkiem, nie wiesz też czy chłopaki dotarli cali i zdrowi na mecz. Nie wiesz już właściwie nic, czujesz tylko chaos.

- No dziewczynki widzę, że pośladeczki chodzą z nerwów. Tak pozwoliłem to sobie ocenić, nie miejcie mi tego za złe. Teraz tak na poważnie, mamy przed sobą w chuj ciężkie 3 tercje. Musimy wygrać i pokazać, że nowicjusze też mają jaja. Jesteście zdolne pokonać każdego tylko musicie uwierzyć w swoje możliwości, pracowałyście na to cholernie ciężko. Teraz tak w pierwszej trójcę wychodzą- i tu głos trenera urywa się, nie słyszysz nic, strach odmawia Ci wszystkiego, a przecież Ty Lena Twardowska nigdy nie bałaś się niczego, a teraz? Co sobą reprezentujesz? Jaką klasę, po chwili na Twoje ramiona opadają ciężkie ręce Nadii

-Jest Lenka udało nam się, pokażemy dziś klasę – mówi ciesząc się jak małe dziecko, Ty chwile stoisz w osłupieniu lecz gdy dochodzi do Ciebie ta wiadomość fala euforii wpada w Twoje ciało. Wychodzicie na tafle, dostrzegasz wszystkich, ludzi nie ma zbyt dużo, jest paru dziennikarzy, jest Piotrek, Pan Stasiu i chłopaki . Cieszysz się, wychodzisz w drugiej piątce razem ze swoją najszybszą napastniczką, waszym największym skarbem w drużynie. Wyjeżdżasz po raz pierwszy na lód gołą ręką przejeżdżasz po  nim i żegnasz się jak to masz w zwyczaju zakładasz rękawice. Słyszysz okrzyki chłopaków. Udaje Ci się wszystko, do momentu w którym stoicie przy drugiej niebieskiej linii wykonując tak zwane wznowienie, przepychasz się z zawodniczką obok, która po gwizdku jakby w amoku pędzi na Twoją napastniczkę, która upada na lód z bólem namalowanym na Twarz. Patrzysz na Kamila, najlepszego obrońcę jakiego znasz który nagle krzyczy ‘Lena drużyna to Twoja rodzina’ . Każde to słowo dudni w Twojej głowie i gdy dziewczyna wychodzi na lód po 2 minutowej każe postanawiasz wyrównać rachunki.  Dociskasz ją do bandy lecz ona nie odpuszcza podjeżdża do Ciebie

-Uważaj sobie bachorze z domu dziecka, nie masz przed sobą koleżanki – mówi a w Tobie zaczyna gotować się złość.

-Wole być bachorem niż dziwką nieradzącą sobie z przegraną – dodajesz podjeżdżając do niej bliżej patrząc w te zadziorne oczy. Słychać od chłopaków ‘ Lena zaczyna akcje’ Odwracasz głowę widzisz przerażony Piotrka, wzrok w którym boi się, że coś Ci się stanie, a wręcz przeciwnie pokażesz tej suce kto rządzi w Rzeszowie.

-Widzę, że się nie zaprzyjaźnimy. Myślisz, że jak wozisz dupę z tym siatkarzykiem lub z chłopakami z Cracovii to Twój ranking społeczny wzrośnie, ze śmiecia nie zrobisz królewny – mówi, a Ty pękasz. Odpinasz kask i go ściągasz, gra zatrzymuje się, rzucasz kij i rękawice i zaczyna się to co kochasz. Po chwili siedzisz na tej głupiej dziewczynie i wymierzasz ostatni cios. Głowa jej odbija się od lodu, krew wypływa z nosa, który najprawdopodobniej łamiesz.

-Wole być bachorem z domu dziecka, niż osobą bez honoru, nie można nazwać Cię sportowcem, bo za mocna jesteś w gębie za słaba w grze- mówisz i zjeżdżasz do boksu, bo dziś Twoja gra dobiegła końca. Dostajesz karę do jego końca, jednak czujesz się dobrze, zjeżdżając do trenera dziewczyny pokrzepiająco klepią Cię po plecach, a te które czekają na swoją szanse na lodzie uderzają kijami o drewnianą bandę, co ma oznaczać, że są z Tobą.

_________________________________

No to drogie czytelniczki poznajemy prawdziwy mocny charakterek Leny.
CO wy na to wszystko ? 

CI co wygwizdali wczoraj Fabusia powinni też zostać wygwizdani, brak szacunku niczego. Ich nie można nazwać kibicami...

NOWOŚĆNOWOŚĆNOWOŚĆNOWOŚĆNOWOŚĆ

Ignaczak

Kosok

Kurek (nowy rozdział)

ASK

Następny za 2 tygodnie. 

Zapraszam do komentowania.

Pozdrawiam Ania